Ah oui, hier komt het: mijn liefdesverklaring voor Frankrijk. Ik krijg meteen een glimlach op mijn gezicht. Ik droom ongewild weg en ik ruik al bijna de geur van verse baguettes, zomerse bergen en lavendelvelden. Herinneringen van tientallen jaren komen direct naar boven. Kleine momentjes met kletspraatjes in mijn Frans vol grammaticafouten en grote momenten waarin ik met mijn fiets bovenop een berg aankom. Ieder jaar wil ik minimaal een weekend in Frankrijk doorbrengen. En als ik dan Nederlanders tegenkom houd ik even mijn mond, zodat ik niet ontmaskerd word en me nog even een Française kan voelen.
Ik weet het, niet iedereen deelt mijn mening over Frankrijk. Maar ik durf de discussie met iedereen aan. Ik hou van Frankrijk en ik ben bereid dat tot het uiterste te verdedigen.
Heb ik een roze bril?
Maar het kan toch niet alleen maar rozengeur en maneschijn zijn? Heb ik niet een beetje een roze bril op? Als ik echt mijn best doe zie ik ook echt wel negatieve dingen aan Frankrijk. Ook ik ben de clichés tegengekomen van chauvinistische norse Fransen en vervelende gele hesjes. Dus als ik echt al mijn ervaringen in Frankrijk eerlijk naast elkaar zou leggen, zou ik dan ook zo positief zijn?
Hoe werkt dit in je hersenen?
Hoe kan het nu dat ik zo positief ben over Frankrijk? En hoe kan het dat ik het zo moeilijk vind om een echt eerlijk oordeel over Frankrijk te geven? Daarvoor moeten we terug naar hoe je hersenen werken.
In onze hersenen zijn twee systemen actief. In termen van nobelprijswinnaar Daniel Kahneman: systeem 1 (thinking fast) en systeem 2 (thinking slow).
Systeem 1: een goed gevoel over Frankrijk
Systeem 1 is ons onderbewuste. Het is altijd actief, werkt op basis van associaties en zorgt ervoor dat we intuïtief meestal de juiste keuze maken. Als ik denk aan Frankrijk, zorgt dit systeem ervoor dat mijn hoofd binnen een seconde vol zit met herinneringen. Er is alleen één dingetje met het onderbewuste: de herinneringen die ik naar boven haal zijn vrij selectief: alleen maar leuk namelijk! Wel zo fijn voor mijn hersenen, want die vinden het fijn als dingen consistent zijn.
Systeem 2: een eerlijk beeld vormen
Als ik een echt eerlijk beeld wil vormen van Frankrijk, moet dat gebeuren in Systeem 2: het rationele systeem. Hiermee kan ik een betere afweging maken. Nadeel: ik moet het systeem bewust aanzetten (er echt even over gaan nadenken) en het kost veel meer energie. Bovendien staat Systeem 1 altijd aan, dus wordt het lastig om een ongefilterde afweging te maken. Systeem 1 bepaalt mijn gedrag en welke keuzes ik maak, of ik nu wil of niet.
Wat kunnen we hiermee?
Een voorbeeldje: als ik in Frankrijk ben importeer ik altijd wel iets. De Franse zeep ruikt toch echt wat lekkerder, en er gaat niks boven Franse mayonaise. Totaal niet rationeel, want de merken die ik importeer hebben ze vaak ook gewoon in Nederlandse supermarkten. Maar ja, dat Franse gevoel erbij maakt alles toch net een beetje beter. Mijn herinneringen van al die bezoekjes aan Frankrijk hebben bijgedragen aan een rotsvaste loyaliteit voor Frankrijk. Systeem 1 dus. En die bepaalt mijn keuzes en mijn gedrag.
Zo werkt het dus ook voor merken. Loyaliteit is een opstapeling van herinneringen. Met iedere goede ervaring bouw je hieraan verder. Soms is één goede ervaring al genoeg om de liefde voor een merk (of een land) te pakken te krijgen! Iets om je goed van bewust te zijn dus.
Forum kijkt verder
Bij Forum helpen we organisaties door inzicht te geven in het onderbewuste, systeem 1: dat wat je gedrag bepaalt. Natuurlijk vergeten we ook de rationele aspecten niet. Zo geven we een veel completer beeld van mensen / klanten. Wil je meer weten, neem gerust contact op!
